نیکی کریمی شاه ماهی هنر ایرانی

بعضی آدمها در سکوت پیش پای شما چنان قد میکشند و تو ناباورانه با خودت میگویی چقدر یک انسان میتواند انقدر رادیکال یکسره بر خودش  شوریده باشد  و عین یک سرو همچنان در حال قد کشیدن باشد  مدام خود قبلی را تخریب کند و بنایی نو بسازد و در اخر زیبا و تحسین بر انگیز باشد .

نیکی کریمی یک آیکن نسل متولدین دهه 50است . مجسمه وقار و زیبایی فریاد بیصدای نسل بعد از انقلاب  ، نماد فرار باشکوه از ابتذال  نسل قبل و بعد از خود ، تعریف دوباره هنرمند .یک انسان مستقل که در هیچ اراجیف  ایئولوژیکی نمیگنجد .

گاهی اوقات با خود می اندیشم چگونه یک انسان میتواند انقدر درست و درمون صیقل خورده باشد .نیکی کریمی یک دهه 50 ای موفق است دور از توهمات دهه سی و چهل و اتوپیا ،  آشنا به فرهنگ دهه پنجاه و شصت و دلسوز و نگران نسل دهه هفتاد .

برای اینکه بگویم چه خبر است  و ما باید کجا بایستیم و که را بالا بکشیم مجبورم از میان همهمه مزاحم دور شوم و نیکی کریمی را دوباره داد بزنم .

نیکی کریمی با عروس شروع موفق کرده میتوانست عروس سینمای ایران بماند ولی نماند و شد یک فرهنگ با انرژی و عمیق و روشن .او که  هنر را از طفولیت آغاز کرده از همان کورسوی نور در دل تونل  ظلمت دهه شصت  و جنگ بیرون آمد برای جامعه خسته و جوان  کشته داده و جنگ و انقلاب زده ، سوپر استار شد و زیبایی اش را هدیه کرد به همه ذهنهای پریشان  و افسرده تا شاد شوند انقدر فریبا و پرقدرت بود که مهرجویی   که همیشه در ستایش فقر و زیبایی فقر فیلم میسازد آویزان قد رعنای او شد و سارا را با محوریت اوساخت .بعد ها یکی یکی کارگردانهای فمینیست و ارزشی قطار قطارشدند  تا  ایدئولوژی خود را بتوانند به واسطه او به جامعه بفروشند .نیکی کریمی اما کاراکتر نقشهای آنها شد  ولی خودش باقی ماند .

رفت و درس خواند و شروع کرد به ساختن چون قدش بلند بود و صدایش رساتر لذا در هیچ پستوی سیاسی و ایدوئولوژیکی  جا نمیشد و نمیشود .ساخت و از درد مردم ساخت به معضلات دم و دستی پرداخت که جامعه به ان مبتلا است ولی چون روشنفکرانه نیست کسی دنبالش نمیرود  .و در آخر سوت پایان  را نواخت. در مورد جامعه ای که به خود رحم نمیکند و دنبال انتقام است قصاص میخواهد به خونخواهی همه انچه از دست داده و استیصال خود را در درمان این معضل نشان داد .
اما اشتباه نشود سوت پایان پایان هنرمندی او نبود او با شیفت شب دوباره ستاره شد فریاد بی صدای جامعه ای شد در جنگی دیگر جنگی بی صدا و مهیبتر از جنگ 8 ساله جنگی اقتصادی   برای از پای در اوردن جامعه برای فرسایش ایران و نهاد خانواده .

با هم  به صعود با شکوه او را در هنر به نظاره مینشینیم تا نشان دهم بیراه نرفته ام و پهلوان زنده را باید در جامعه مرده پرست بالا برد و نشان داد .

برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره بین‌المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ برای کارگردانی فیلم سوت پایان (آلمان، ۲۰۱۲)
برنده جایزه امیل گوئیمت از جشنواره بین‌المللی فیلم وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
برنده جایزه اینالکو داوران از جشنواره بین‌المللی فیلم وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
برنده جایزه دبیرستان از جشنواره بین‌المللی فیلم وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
نامزد دریافت جایزه چرخ طلایی از جشنواره بین‌المللی فیلم وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم دوبی برای کارگردانی فیلم سوت پایان (۲۰۱۱)
نامزد دریافت جایزه بزرگ در جشنواره بین‌المللی فیلم فریبورگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (سوئیس، ۲۰۰۷)
برنده جایزه عصای سفید از جشنواره فیلم تورین برای کارگردانی فیلم یک شب (ایتالیا، ۲۰۰۵)
نامزد دریافت جایزه الکساندر طلایی در جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی برای کارگردانی فیلم یک شب (یونان، ۲۰۰۵)
برنده جایزه بهترین بازیگر از جشنواره فیلم قاهره (۲۰۰۱) برای بازی در فیلم نیمه پنهان (تهمینه میلانی)
برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم تائورمینا (ایتالیا، ۱۹۹۹) برای بازی در فیلم دو زن
برنده جایزه صدف نقره‌ای برای نقش اول زن بطور مشترک از چهل و یکمین جشنواره فیلم سن سباستین (اسپانیا، ۱۹۹۳) برای بازی در فیلم سارا
برنده جایزه مونگولفیه نقره‌ای برای نقش اول زن بطور مشترک از یازدهمین جشنواره سه قاره 

نانت (فرانسه، ۱۹۹۲) برای بازی در فیلم سارا
----
داوری 
دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم باتومی، گرجستان (۱۳۹۴)
پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر، تهران (۱۳۹۴)
بخش بین‌الملل سی‌وسومین جشنواره فیلم فجر، تهران (۱۳۹۴)
بیستمین جشنواره بین‌المللی فیلم کلکته، هند (۲۰۱۴)
چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم پروین اعتصامی، تهران (۱۳۹۳)
پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم ادینبرو (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴
دوازدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم پونا، هند (۲۰۱۴)
بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، اصفهان (۱۳۹۲)
بیستمین جشنواره بین‌المللی فیلم پراگ، جمهوری چک (۲۰۱۳)
ششمین جشنواره فیلم ابوظبی (۲۰۱۲)
دهمین دوره جشن تصویر سال، تهران (۱۳۹۱)
چهل و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۱۱)
چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر، تهران (۱۳۹۰)
چهل و چهارمین جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک (۲۰۰۹)
چهارمین دوره جایزه ادبی والس (۱۳۸۷)
پنجمین جشنواره فیلم دبی (۲۰۰۸)
سی و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم هند، گوا (۲۰۰۸)
چهاردهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های آسیایی در وزول، فرانسه (۲۰۰۸)
بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن، فرانسه (۲۰۰۷)[
پنجاه و هفتمین دوره جشنواره فیلم برلین (۲۰۰۷)
بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم دوربان، آفریقای جنوبی (۲۰۰۷)
هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کوتاه ازمیر، ترکیه (۲۰۰۶)
سومین جشنواره بین‌المللی فیلم ریکیاویک، ایسلند (۲۰۰۶)
پنجاه و هشتمین جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس (۲۰۰۶)
جشنواره فیلم دهلی، هند (۲۰۰۶)
جشنواره بین‌المللی فیلم دمشق (۲۰۰۴)
جشنواره فیلم رن، فرانسه (۲۰۰۳)
نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم نفت (۱۳۸۲)
چهل و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی، یونان (۲۰۰۲)
----
کتاب‌شناسی (ترجمه)
عشق زمان غم (بر اساس ۱۰ داستان کوتاه از حنیف قریشی) [مجوز نشر آن صادر نشده است]
مجموعه اشعار یکصد شاعر زن چینی
نور ماه بر درختان کاج (ذن هایکو، اثر جاناتان کلمنتس)، ۱۳۸۵
نزدیکی (رمان، اثر حنیف قریشی)، ۱۳۸۴
بار دیگر، تولدی دیگر (اشعار برگزیده فروغ فرخزاد همراه با برگردان اشعار به انگلیسی و لوح فشرده‌ای محتوی دکلمه اشعار توسط نیکی کریمی)، ۱۳۸۳
آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگی‌نامه مارلون براندو اثر رابرت لینزی)، ۱۳۸۰
نمایشگاه عکس
گالری گلستان (بهمن ۱۳۹۱)
گالری توتال آرت، دبی (۱۳۸۹)
گالری گلستان (آبان ۱۳۸۸)

اکسپوی موسسه صبا (۱۳۸۷)

دوستدار هنرمندان و نه هنر بندان  و قهرمانان 

واقعی ملتمان باشیم و از بزرگواران فرهنگ ایران 

زمین حراست و حفاظت کنیم تا جامعه رشد و 

تعالی یابد .