در اینکه جمهوری اسلامی ایران دارای یک دکترین مدون اقتصادی نیست شکی نیست .اقتصاد مدرن ایران از همان پایه با رهبری و موتور دولت سالار در عصر رضا خان براه افتاد و دولت مهندس و مجری همه امور اقتصادی بود تا پروژه های زیربنایی که موتوراقتصادی کشوربودند مانند تاسیس ابنیه عمومی و راه ومراکز تولیدی و سوبسیدی که تامین کننده امنیت غذایی و رفاهی اجتماع بود مد نظر قرار گیرد .پیش از این و به ویژه در عهد ناصری حاکمیت نا کارامد وقت برای جبران مافات به سرعت و عجولانه اقدام به عقد قراردادهایی چون تالبوت (قرار داد انحصار توتون وتنباکو) قرار داد بانک استقراضی تاسیس قزاقخانه ،شیلات خزر ،کشتیرانی کارون ، تلگراف هند و اروپا دست زد و عملا 50 درصد کل تجارت خارجی ایران با شراکت بریتانیا بود .در همین خلال بروکراسی ناصری به جای سرعت دادن به امر تعلیم و تربیت مدیران کشوری ولشکری داخلی اقدام به واردات مستشاران اقتصادی نمود و آنها را بر راس امور و سازمانهای استراتژیک چون گمرکات نمود .نمونه این امور میسیو نوزبلژیکی بود که در زمان صدارت عین الدوله به وزارت گمرکات منصوب شد و بدلیل گسست فرهنگی و تبعیض در اداره امور گمرکات سرانجام بازرگانان و توده مردم مسلمان ایران بر آشفتند و خواستار عزل وی شدند .در مورد جنبش تنباکو نیز دیدیم که توده ناراضی از این بذل و بخشش شاه را تحت فشار فزاینده گذاشتند که قرار داد مورد نظر لغو شود چرا که توده مردم مشابهت های زیادی بین این قرارداد و اقدامات استعماری انگلیس در کمپانی هند شرقی میدید .
حال بعد از گذشت 150سال از آن سالهای وبا و نکبت شاهد هستیم که تیم اقتصادی روحانی چراغ خاموش و با سرعت در همان مسیر در حال حرکت است .
رییس دولت اعتدال پیش از این گفته بود"برخی چشم خود را بی‌خود نچرخانند. تحریم ها باید از بین بروند تا سرمایه‌گذار به کشور بیاید و باید سرمایه‌گذاری انجام شود از مشکل آب خوردن مردم تا مشکلات مالی و بانکی مردم حل شود"
این حرف رییس دولت ما را یاد امتیاز تاسیس قنوات به بیگانه در عصر قجری می اندازد .امتیازی را که حتی دولت بریتانیا را به واکنش واداشت و حتی لرد کرزن گفت این امتیازات در هیچ مستعمره ای دیده نشده است و این اهدا تمام منابع صنعتی یک کشور به کشور دیگر است سرانجام در پی نا آرامیهای اجتماعی این قرار داد لغو شد و حتی دولت بریتانیا از حمایت از بارون رویتر در این باب استکاف ورزید .
حال شاهد هستیم که در بعد از یک قرن و اندی بر همان پاشنه میچرخد و تیم اقتصادی روحانی به صورتی واپسگرایانه فقط عین الدوله های نوینی هستند در جدیدترین فراز سخیف نعمت زاده وزیر صنعت صفرا فزود ودر یک سخن پوپولیستی گفت"همانطور که در بخش‌های ورزشی مربی خارجی به کشور می‌آوریم در بخش صادرات نیز برای توسعه بازارهای صادراتی نیازمند ورود مدیران اقتصادی خارجی هستیم من به برخی از شرکت‌ها پیشنهاد واردات مدیران خارجی را دادم که برخی از آنها نیز اقدام به این کار کرده و از این شرایط استقبال کردند. وی گفت: هیچ اشکالی ندارد که برای حضور در بازارهای بین‌المللی از مدیران با تجربه خارجی و دانش آنها استفاده کنیم. همانطور که در بخش ورزشی مربی خارجی به کشور می‌آوریم در اقتصاد نیز نیازمند به آوردن مدیران اقتصادی خارجی هستیم."
اگر سیاستهای اقتصادی دولت روحانی را کنار هم قرار دهیم در کمال تعجب خواهیم دید که حاصل قطعات پازل وابستگی اقتصادی است که نسلهای آینده آنرا از ما مطالبه خواهند کرد که چرابعد از دوانقلاب اجتماعی با محوریت استقلال اینگونه چوب حراج به مالکیت منابع خود زده ایم و این ملت ریشه دار را از حیات و شور اجتماعی تهی کردیم .
در اینکه کشور ما احتیاج به سرمایه گذاری خارجی برای اشتغال زایی دارد شکی نیست ولی این سرمایه گذاری باید در نقاطی باشد که استقلال اجتماعی و اقتصادی ایرانیان را تهدید نکند در اموری باشد که داری مزیت نسبی هستیم ولی در آن کاری صورت نداده ایم یا به لحاظ گذشت سالها از فن آوری و شیوه های مدیریتی عقب افتاده ایم و باعث افزایش تولید ناخالص ملی شده و ارز آوری و اشتغال و توسعه با ثبات را به همراه می آورد .نگاه داخلی به ابزار سازمانی و مالی و بکار گیری منابع داخلی میتواند موتور رشد داخلی شود .آقای روحانی جامعه جوان و توده نخبه گرا امروز با جامعه خرافاتی و مستأصل عصر ناصری متفاوت است و اگر حرکت و جهت دولت بر مبنای آموزش متخصصان و همکاری تنگاتنگ با دانشگاههای کشور باشد و در ضمن اقدام به ورود کالاهای سرمایه ای مولد باشد کشور دارای اقتصادی شکوفا و مستحکم میشود .انتظار این است که اموری چون فوتبال و اقتصاد این مرز وبوم تفکیک قائل شوید که اولین اموری تفریحی و دومین اموری حیاتی برای فرهنگ، استقلال و امنیت ماست امید است که دولت تدبیر استراتژی خطرناک کمک از بیگانه در پوشش حرفهای پوپولیستی را به کناری نهد وگرنه بزودی جوابگوی نسل کنونی و آیندگان خواهد بود و تاریخ قضاوت سختی خواهد نمود .
