او محصول یائسگی جنبش اصلاحات است چون چهره های شاخص اصلاحات همه به نوعی زیر پرس سبزها و از طرف دیگر حوادث بعد از خرداد 88 بودند .از آنجایی که جامعه ایران غیر قابل پیش بینی است در لحظه آخر هسته های فعال سبزها به صورت مویرگی شروع به فعالیت کردند وسعی کردند آرا خاموش را در یک لاتاری همگانی به پای او بریزند .
روحانی یک مشکل عمده دارد بسیار شمرده حرف میزند و سعی میکند اشتباه نکند در جامعه توده سالار ایران، پس به صورت غریزی توانایی تیم سازی و سازماندهی ندارد .از طرف دیگر سران اصلاحات روحانی را از خود نمیدانند و به عنوان رحم اجاره ای از او یاد میکنند .پس روحانی عقبه اجتماعی قوی ندارد و مدیران نخبه ای را هم نمیتواند با خود داشته باشد نه باقیمانده های مشارکت میتوانند در کابینه شراکت کنند نه به تیم ریاست جمهوری قبلی میتواند اکتفا کند پس کابینه را از تیم تکنوکرات هاشمی قرض میگیرد .روحانی یک مشکل دیگر هم دارد بدنه دولت در دوره احمدی نژاد از احمدی نژادی ها حجیم شده مثل اینکه یک ژنرال آلمانی سربازان اش همه فرانسوی باشند .روحانی وعده های زیادی داده که به حساب انبار خالی از توانایی ها بوده .
و حالا آرام آرام دسته چکها دارند به سر رسید میرسند .تمام استراتژی روحانی مربوط به حل و فصل پرونده اتمی بوده و تمام هیجانی که تا حال ایجاد کرده ناگهان در یک محیط خلا قرار میگیرد و مانند بومرنگ به سمت او بر میگردد .او مانند کودکی میماند که تا حالا به هوای پدر داشته شنا کرده در ساحل امن ناگهان میبیند زیر پایش خالی شده و مشاورانش چیزی برای ارائه ندارند نه در امور سیاست داخلی نه صنعت نه فرهنگ نه اقتصاد .او آرام آرام متوجه میشود که تیم نخبگان اهدایی رفسنجانی ناگهان خالی از ایده شده اند و بدتر استراتژی سکوت گورستانی تیم اقتصادیش دارد به رکود و به بحران میرسد .روحانی که ذاتا دوست ندارد اشتباه کند مانده میان زمین و هوا از طرفی بازوی رسانه ای اش خسته از یک کارزار دوساله فرسوده شده اند و تمام مهمات خود را خرج کرده اند و نمی توانند تولید هیجان اجتماعی بکنند .حالا 80میلیون جفت چشم دارند او را نگاه میکنند ببینند آیا او توانایی دارد خودش رییس جمهور باشد میتواند اشتباه کند یا میخواهد دیکته نانوشته داشته باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر