یکی از مباحثی که اغلب طرفداران رژیم پهلوی از آن بدرستی دفاع میکنند کشیدن راههای بسیار اعم از راه شوسه و راه آهن در زمان رضا شاه است لازم است اینجا تاریخچه ای از ساخت راه آهن را مرور کنیم
درسال 1890 میلادی بر اساس پیمانی خفت بار ناصر الدین شاه با روسیه عهد کرد تا 10 سال در ایران راه آهن نمیسازد .و در پایان ده سال باز هم این قرار داد ننگین با دستان لرزان مظفر الدین شاه امضا شد .در سال 1304 قا نونی در ایران لازم الاجرا شد که از تجارت برای توسعه کشور استفاده بهینه شود یعنی به زبان ساده 2 قرون به هر من شکر و شش قران به هر من چای اضافه شد و در مقابل این افزایش در آمد صرف ساخت راه آهن سراسری ایران شد .راه آهنی که هم اکنون شمال و جنوب کشور را به هم پیوند میزند در مقابل قند و چایی که فاصله دهان تا روده فراخ توده ایران را در مینوردید .البته این عزیزان تکنوکرات بسیار دوست دارند که بگویند رضا شاه بی سواد بود و ما دکتر هستیم و از برجسته ترین کالجهای حوالی لندن مدرک داریم .
حال نگاهی می اندازیم به کارنامه دکتر حسن آقا و دکترین اقتصادی اش :
هر چند انصاف نیست که توزیع یارانه نقدی را همه را به دکتر روحانی نسبت بدهیم ولی تداوم آن بلا شک از سیاستهای دولت ایشان و تیم اقتصادی اش میباشد .بر اساس قانون بودجه سال 94 دولت باید 48 هزار میلیارد تومان یارانه بدهد که 39 هزار میلیار تومان آن نقدی به جیب توده مردم میرود .و 11 هزار میلیارد تومان صرف تولید و سلامت میشود که دولت با توجه به کاهش در امدها حتی نمیتواند آن یارانه نقدی را بدهد پس مجبور است اسکناس چاپ کند و دوباره با تورم این یارانه را دوباره به صندوق دولت برگرداند و بی خیال یارنه تولید شود .چرا دولت با این پول سوبسید تکنولوژی و نهاده های تولید نمیخرد و به بدنه فرسوده صنعت ایران تزریق نمیکند .
شما اگر درسال 1304 بودید کدام را انتخاب میکردید چایی و قند وشکر دوقرون ارزانتر را یا راه آهن سراسری .راه آهن ایران را زنده کرد و مشت حسین و کبلعی و نقی و تقی ... از پای منقل رفتند بیل و کلنگ دستشان گرفتند و کوه و بیابان را کندند و راه ساختند .
حال سال 1394 است کدام را انتخاب میکنید پول یارانه هر ماه را یا افزایش تولید ناخالص ملی توسعه بنادر و صنعت و سر کار رفتن مازیار و حسین و فرزین و مونا و زهرا را .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر